H θρησκεία έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης ζωής, σε όλες τις εκδηλώσεις της και σε όλες τις χώρες του κόσμου. Παντού υπάρχουν τόποι λατρείας του Θεού και χιλιάδες άνθρωποι τρέχουν να εκτελέσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Άλλοι γιατί πιστεύουν πραγματικά και με επίγνωση και αισθάνονται την ανάγκη να έρθουν σε επαφή με το Θεό και άλλοι ασυναίσθητα ή ακόμη και υποχρεωτικά, αφού δεν θέλουν να δείξουν στους άλλους ανθρώπους ότι είναι άθεοι.
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός λίγο πριν να αναληφθεί, έδωσε εντολές στους αποστόλους: «Σεις δε είσθε μάρτυρες τούτων. Και ιδού, εγώ αποστέλλω την επαγγελία του Πατρός μου εφ’ υμάς, σεις δε καθίσατε εν τη πόλει Ιερουσαλήμ, εωσού ενδυθήτε δύναμιν εξ ύψους» Λουκάς κδ:48-50.
Καθώς στις μέρες μας περνάμε αυτή τη παγκόσμια, πρωτόγνωρη κρίση του κορονοϊού, καλό είναι να διδαχθούμε από την ιστορία του λαού του Θεού.Πως αντιμετώπισαν πνευματικά παρόμοιες κρίσεις.
Αρχικά ένας ξεχωριστός Λαός του Θεού γεννιέται μέσα από μια μεγάλη οικουμενική κρίση. Η ιστορία ξεκινάει από τον Αβραάμ, συνεχίζεται με τον γιο του τον Ισαάκ και τον γιο του τον Ιακώβ.